Wat moet ik nu zeggen? Dat is een goeie vraag. Of moet ik zeggen: wat zal ik nu schrijven? Of nog beter: zal ik wel wat schrijven? Als je dit leest, zie je dat ik die laatste vraag positief heb beantwoord. Ik heb het over het schrijven van een blog. Ik heb mij voorgenomen om elke week een blog te schrijven. Normaal zou ik allang een onderwerp hebben bedacht of zelfs een blog hebben geschreven rond deze tijd. Alleen liep deze week wat anders. Wat een pech. Of toch niet?
Terwijl ik hierover nadenk, schiet het mij te binnen dat ik een blog zou kunnen schrijven die begint zoals hierboven. Dat lijkt mij alleen wel saai, want wat moet je met een blog die gaat over het niet kunnen schrijven. Ik geloof wel dat dit voor sommige mensen nuttig zou kunnen zijn. Zelf vind ik het nogal flauw, dus zou ik dat niet willen doen (en geen blog schrijven, zou voor mij ook een soort overwinning op negatieve prestatiedruk zijn). Ik denk er wel over na hoe ik zoiets zou schrijven en dan krijg ik toch nog inspiratie ook.
Terwijl ik dit gevoel erken, krijg ik toch inspiratie
Deze blog zal je ook een overwinning laten zien. Alleen niet op negatieve prestatiedruk, maar op het “risico” van gebrek aan inspiratie. Doordat ik bedenk dat ik zou schrijven over het gebrek aan inspiratie, verschuift mijn aandacht naar wat ik wel heb meegemaakt. Ik heb geen spannende gebedstochten, bijbelinzichten of andere spannende spirituele ervaringen meegemaakt waar ik hier iets over zou willen delen. Maar wat dan wel?
Naast gebedswandelingen ben ik voor ELISHA Awakenings vooral bezig met het schrijven van meditaties (zie: meditaties). De meditaties over Johannes de Doper zijn nu ongeveer halverwege, maar in maart zal ik over een nieuw thema gaan schrijven. Hierbij zal de Efezebrief leidend zijn (maar zal ik waarschijnlijk ook kijken naar Handelingen 13:1-3). Naast de opmerkingen van Paulus in deze brief over profeten, wil ik afsluiten met het belang van gebed voor heel de gemeente (zie 6 vers 18). Hier vond ik iets uitzonderlijks inspirerends over.
Om mij goed voor te bereiden op het schrijven van meditaties, gebruik ik ook verschillende commentaarseries (zoals CNT, COT, NICNT/NICOT en WBC – voor wie dat interessant vindt). Van CNT had ik het commentaar op Efeze pas laatst besteld en binnen rond de tijd dat ik op zoek was naar inspiratie voor een blog. In dat boek vond ik iets dat ik gewoon letterlijk wil citeren. (Ik ga er in de meditaties natuurlijk wel dieper op in.) Ik hoop dat jij dit ook mooi vindt.
Je hele leven, een leven van gebed. Wie wil dat nou niet?
“Zo wil [Paulus] de lezers ervan overtuigen dat hun hele leven een leven van gebed moet zijn.”
Lambertus Floor, Efeziërs. Eén in Christus, CNT (Kampen: Kok, 2012), 208.
Reactie plaatsen
Reacties