Wat is dit mooi. Ook al loopt niet alles zoals gepland
Verslag Rise Up Lelystad - 8 februari 2025 - door Roelof Meijer
Tik… Tik. Tiktik. Wat is dit nou? Er klinkt getik. Wat maakt dat geluid? Vertwijfeld kijk ik naar de bosjes naast het voetpad. Het lijkt alsof er druppels vallen op de bladeren. Maar het zou toch niet regenen? Voor de zekerheid haal ik mijn hand uit mijn jaszak. Als ik hem uitsteek voel ik inderdaad dat het regent. Dat had ik niet verwacht. Maar ja, zo gaat het vaker. Dan gaat het even niet zoals gepland.
Soms loop je tegen een verrassing aan
Ik wandel biddend door Lelystad voorafgaand aan de gebedswandeling. In principe is alles geregeld en zal het vast weer een mooie dag worden. Er zijn verschillende nieuwe deelnemers sinds de vorige gebedswandeling in Zwolle. Dat is mooi en ik ben ook wel benieuwd hoe zij het gaan vinden. Dat is aan de ene kant ook wel spannend, maar nu ik alvast biddend door Lelystad wandel, voel ik vrede. Zelfs nu het onverwacht regenachtiger is dan de weersvoorspelling had aangegeven. En dan staat mij nog een kleine verrassing te wachten.
Dat had ik niet verwacht
Op de dag dat ik deze wandelingen voorbereidde, kwam ik door een mooi park met een paar bankjes waar een gele constructie erover heen gebouwd was. Dit leek mij een mooie verzamelplek en had ik doorgegeven aan de deelnemers. Alleen op deze zaterdagochtend blijkt er nou net een groep juist op deze plek aan het sporten te zijn. Op zich begrijpelijk dat dit een makkelijke plek is om oefeningen te doen. Toch is het niet ideaal. Gelukkig blijkt dat alle deelnemers van deze ochtend er geen moeite mee hebben. Of beter gezegd, bijna alle deelnemers.

En dan loopt het nog uit ook
Eén deelnemer komt maar niet opdagen. Omdat het allang tijd is om te starten, worden de tweetallen verdeeld en gaat iedereen op weg. Later blijkt dat de desbetreffende deelnemer niet verward was door de groep sporters of door iets ernstigs verhinderd was, maar “gewoon” griep had. (Hopelijk is hij snel weer beter.) Ik had die ochtend alleen zijn mail gemist. Als wij vertrekken, spreek ik af dat ik met mijn wandelbuddy rond half 12 wel weer terug zal zijn. Wanneer ik bij de laatste kerk die wij passeren, op mijn horloge kijk, zie ik tot mijn schrik dat het allang half 12 is geweest. Hoe kon het zo uitlopen? En hoe is het met de andere groepen gegaan?
Handen en vooral voeten
Gelukkig staan de andere groepen niet op ons te wachten. Als ik hier voor de middagwandeling nog eens over nadenk, besef ik dat half 12 helemaal niet klopte. Het wandelmoment in de ochtend staat gepland van half 11 tot 12 uur. Gelukkig heeft niemand er verder last van gehad. Sterker nog, de meeste deelnemers hebben een goede ervaring overgehouden. De een vond het wel confronterend om zo bezinnend door Kampen te lopen. Een ander geeft aan dat dit helpt om meer voor anderen te bidden. Dat is toch mooi. Zo krijgt het geloof handen en vooral voeten.